Αθήνα, 23 Ιουλίου 2013
Αριθμ. Πρωτ.: 1292 ΕΞ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ
ΕΛΤΕ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΩΝ
Ν.Π.Δ.Δ.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗΣ
(ΣΛΟΤ)

Ταχ. Δ/νση: Βουλής 7, 5ος όροφος
Ταχ. Κώδικας: 105 62 – Αθήνα Τηλέφωνο: 210 3242.648
Fax:    210 3234.141
Ιστοσελίδα: www.elte.org.gr

ΘΕΜΑ: «Λογιστική μεταχείριση της αποτίμησης χρεογράφων Διαθεσίμων προς Πώληση (AFS) με το Διεθνές Λογιστικό Πρότυπο (ΔΛΠ) 39, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 43γ του ΚΝ 2190/1920»

ΕΡΩΤΗΜΑ

1. Εταιρείες που καταρτίζουν τις οικονομικές τους καταστάσεις σύμφωνα με τα Λογιστικά Πρότυπα που προδιαγράφονται από την Ελληνική Νομοθεσία (ΚΝ 2190/1920) εφαρμόζουν για την αποτίμηση των επενδύσεων τους το άρθρο 43γ του ΚΝ 2190/1920 που επιτρέπει την αποτίμηση των επενδύσεων στην εύλογη αξία σύμφωνα με το ΔΛΠ 39 όπως αυτό έχει ενσωματωθεί στον ΚΝ 2190/1920. Το εν λόγω ΔΛΠ39 και κατ’ επέκταση το άρθρο 43γ διακρίνει μεταξύ των διαφόρων τύπων χρηματοοικονομικών στοιχείων (διαθέσιμα προς πώληση, διακρατούμενα στη λήξη κτλ) προβλέποντας και αντίστοιχο λογιστικό χειρισμό της αποτίμησης του κάθε τύπου.
2. Σύμφωνα με το ΕΓΛΣ τα χρεόγραφα είναι μέρος του ενεργητικού. Περαιτέρω, το πάγιο κεφάλαιο είναι στην ουσία τα πάγια στοιχεία που δεν προορίζονται προς μεταπώληση αλλά παραμένουν σταθερά στην επιχείρηση και συμβάλλουν διαρκώς στην παραγωγή εισοδήματος, χωρίς να μεταβάλλεται η μορφή τους. Τα χρηματοοικονομικά μέσα που έχουν χαρακτηριστεί ως διαθέσιμα προς πώληση δεν διακρίνεται να εμπεριέχουν τα εννοιολογικά στοιχεία του παγίου κεφαλαίου, αφού ενδέχεται να μεταπωληθούν και επομένως δεν συμβάλλουν διαρκώς στην παραγωγή εισοδήματος.
3. Το παραπάνω είναι σύμφωνο με το πνεύμα που διαπνέει τον ΚΝ 2190/1920 – Άρθρο 43γ – Αποτίμηση των χρηματοοικονομικών μέσων στην εύλογη αξία, στο οποίο αναφέρεται:
“Σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου αυτού, τα χρηματοοικονομικά μέσα, συμπεριλαμβανομένων των παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων, αποτιμώνται: είτε α) σύμφωνα με τον κανόνα της εύλογης αξίας είτε β) στη χαμηλότερη αξία μεταξύ της αξίας κτήσεως και της εύλογης αξίας, όπως αυτή ορίζεται παρακάτω στην παράγραφο 4. Για την αποτίμηση των χρηματοοικονομικών μέσων που αναφέρονται στην παράγραφο 6 του άρθρου 43 του ίδιου άρθρου, η επιχείρηση μπορεί να χρησιμοποιεί κατ’ επιλογή της: είτε α) τον κανόνα της εύλογης αξίας όπως περιγράφεται παρακάτω στην παράγραφο 4 είτε β) τους κανόνες που περιγράφονται στην παράγραφο 6 του άρθρου 43. Η μέθοδος αποτίμησης που επιλέγεται από την επιχείρηση θα πρέπει να εφαρμόζεται για όλα τα χρηματοοικονομικά μέσα και να ακολουθείται παγίως.
Περαιτέρω, με την παρ. 8 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι με την επιφύλαξη του στοιχείου γ’ της παρ. 1 του άρθρου 43 του ίδιου νόμου, όταν ένα χρηματοπιστωτικό μέσο αποτιμάται με τον κανόνα της εύλογης αξίας, η μεταβολή της αξίας του πρέπει να καταχωρίζεται απευθείας στο λογαριασμό αποτελεσμάτων χρήσεως. Κατ’ εξαίρεση, η μεταβολή της αξίας καταχωρίζεται απευθείας σε αποθεματικό της καθαρής θέσης, όταν:
γ) η μεταβολή της αξίας προκύπτει από διαθέσιμο προς πώληση χρηματοοικονομικό στοιχείο του ενεργητικού, πλην των παραγώγων χρηματοοικονομικών μέσων.
Το αποθεματικό εύλογης αξίας αναπροσαρμόζεται εφόσον τα ποσά που περιλαμβάνει δεν θεωρούνται, πλέον, απαραίτητα για την εφαρμογή των διατάξεων της παρούσας παραγράφου.
4. Από όλα τα παραπάνω τα οποία επιρρώνονται και από το γεγονός ότι η αποτίμηση (μεταβολή της αξίας) καταχωρίζεται απευθείας στην καθαρή θέση και όχι στα αποτελέσματα χρήσεως, συμπεραίνεται ότι τα Διαθέσιμα προς πώληση (AFS) χρεόγραφα, δεν συνιστούν στοιχείο πάγιου ενεργητικού”

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο όρος «Διαθέσιμα προς πώληση» όπως έχει μεταφρασθεί στα Ελληνικά το «Available for sale», αντιστοιχεί σε χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να πωληθούν, δεν κατέχονται όμως για βραχυπρόθεσμη κυρίως κερδοσκοπία, όπως τα “Αποτιμώμενα σε εύλογη αξία μέσω αποτελεσμάτων” (Measured at fair value through profit and loss). Η αναγνώριση των μεταβολών της εύλογης αξίας τους σε αποθεματικό της καθαρής θέσης ώστε να αποφεύγεται βραχυπρόθεσμα η μεταβλητότητα στα αποτελέσματα από την αποτίμησή τους, προσδίδει σε αυτά και μακροπρόθεσμο χαρακτήρα. Πάντως από το στοιχείο αυτό και μόνο δεν μπορεί να θεωρηθεί defacto ότι τα εν λόγω στοιχεία είναι μακροπρόθεσμου χαρακτήρα. Η
ένταξη τους στον ισολογισμό, (μακροπρόθεσμα ή κυκλοφορούντα) είναι θέμα εκτίμησης της διοίκησης στα πλαίσια της ακολουθούμενης επιχειρηματικής πολιτικής.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΛΟΤ

ΤΑ ΜΕΛΗ